Εγώ έφτιαχνα σχεδιάγραμμα στο πρόχειρο την ώρα της παράδοσης (με τίτλους,αστερίσκους κλπ), και από εκεί διάβαζα κυρίως για το επόμενο μάθημα. Ημερομηνίες ποτέ (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), μόνο χρονολογίες. Στο μάθημα της Ιστορίας συγκεκριμένα ένα ολόκληρο εξάμηνο ο Καθηγητής ήταν τουρίστας στην αίθουσα. Πήρε χαμπάρι τα ωραία μου σχεδιαγράμματα και με έβαζε να φτιάχνω ένα για κάθε επόμενο Κεφάλαιο. Αυτός χάζευε κοιτώντας έξω από το παράθυρο, εγώ έφτιαχνα στον πίνακα το σχεδιάγραμμα και τα παιδιά αντιγράφανε. Πήγαιναν τα σινιάλα και τα fuck off σύννεφο πίσω από την πλάτη του. Μερικοί μαθητές από τα πρώτα θρανία λαχταρούσαν να πέσω κάτω και να πεθάνω από ασφυξία (για ευνόητους λόγους, δεν με έλεγες και επιμελή μαθήτρια ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΝΩ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΙΑΒΑΖΑΝΕ 26 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΤΑΝ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΜΟΧΘΟΣ ΤΟΥΣ). Εγώ από την μεριά μου έπιανα τα οργισμένα κύματα αρνητικής ενέργειας, γυρνούσα τους κοιτούσα και έβαζα το χέρι μου στο αυτί. Ότι ρε παιδί μου δεν καταλαβαίνω τι θέλουν και να το πούνε δυνατά να το ακούσω ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ Μην με βλέπεις έτσι, κάποτε ήμουν τερατάκι πριν εξελιχτώ στο ταπεινό πλάσμα που ξέρεις.