Rudi, είμαι αυστηρή και ρομαντική αυτό είναι αλήθεια. Είμαι και δογματική με τον τρόπο που το θέτεις, αν βέβαια σε καταλαβαίνω σωστά. Το λέω γιατί κατά τα άλλα μπορώ να τεκμηριώσω τις απόψεις μου, δεν έχω καταπιεί ποτέ μου κάτι αμάσητο και φυσικά δεν απορρίπτω τον διάλογο (όταν αυτός έχει νόημα). Αν όμως εννοείς ότι είμαι αμετακίνητη σε ορισμένες θέσεις μου, αυτό ισχύει 100%. Πρέπει να σου πω ότι σχημάτισα απόψεις για πάρα πολλά πράγματα από πάρα πολύ νωρίς, και στα χρόνια που πέρασαν επιβεβαιώθηκα αμέτρητες φορές. Πρέπει επίσης να σου πω ότι νεότερές μου γυναίκες δεν βγήκαν ποτέ χαμένες μέσα από συζητήσεις που έχουμε κάνει ή κάνουμε. Πολλές φορές όταν χωρίζουν οι δρόμοι μας λαβαίνω μετά από καιρό κάποιο Email, ένα μήνυμα ή και γράμμα ακόμη. Αυτό μου δείχνει ότι μερικές φορές όταν υπάρχει το κατάλληλο "υλικό" δεν πάει τίποτε χαμένο. Μου λένε ότι βρήκαν τον δρόμο τους, άλλες πάλι τον ψάχνουν ακόμη. Όμως όλες λένε ότι όσα τους έχω πει βρήκαν μέσα τους απήχηση και δικαίωση κατά κάποιον τρόπο. Ορισμένες τις έχω "μαλώσει" και προς στιγμήν τους κακοφάνηκε, αλλά έχουν καταλάβει πως ό,τι και αν τους είπα ήταν λόγω έγνοιας, αγάπης και αλληλεγγύης και ας ειπώθηκαν με θυμό. Κάθε φορά που λαβαίνω κάποιο νέο συγκινούμαι απίστευτα και σκέφτομαι ότι μερικά πράγματα αξίζει να λέγονται και να ξαναλέγονται ειδικά από εμάς τις μεγαλύτερες. Υπάρχουν ακόμη πολλές κοπέλες που κανείς δεν τους είπε ότι κορίτσι μου, είσαι σημαντική ΕΣΥ από μόνη σου και δεν έχεις ανάγκη κάποιον άντρα για να σταθείς στην ζωή. Από εκεί ξεκινάνε όλα, από την ΕΠΙΓΝΩΣΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ. Να ξέρουμε ποιές είμαστε και τι θέλουμε, όχι τι θέλουν οι γονείς, τι θέλει η γειτόνισσα η νονά μας και ο Κώστας με τον οποίο βγήκαμε ραντεβού και μας αράδιασε την μια μπαρούφα μετά την άλλη. Υπάρχουν γυναίκες που ζούνε με άλλους όρους φυσικά, μόνο που αυτές δεν θα γράψουν Εξομολόγηση για να ζητήσουν την γνώμη μας γιατί δεν χρειάζονται την γνώμη κανενός. Η γυναίκα της Εξ έχει κάνει σχέσεις που την ταλαιπώρησαν.Δεν είναι σωστό κατά την γνώμη να την συμβουλεύουμε να συνεχίσει έτσι και όλα καλά. Όταν συμπεριφερόμαστε με έναν τρόπο που έχει για εμάς αρνητικές συνέπειες, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο και όχι να συνεχίζουμε μέχρι να μας πονάει η καρδιά και το στομάχι για όνομα του Θεού. Αν αυτή η γυναίκα αλλάξει ριζικά τον τρόπο που σκέφτεται και που βλέπει τον εαυτό της, ο επόμενος θα παρακαλάει την ίδια αντί να τον παρακαλάει αυτή. Δεν είναι το ζητούμενο να παρακαλάει κάποιος τον άλλον, καταλαβαίνεις πως το λέω. Είμαι σίγουρη βγάζει μάτι το πως νοιώθει και ποιές είναι οι ανάγκες της, αυτό είναι καταστροφικό για την ίδια και βούτυρο στο ψωμί κάθε ανασφαλή ή ανεύθυνου άντρα που θα βρεθεί στον δρόμο της. Ταυτόχρονα η νοοτροπία που εκπέμπει κρατάει πιθανότατα μακριά της κάθε αξιόλογο άνθρωπο και φτου από την αρχή. Κανείς δεν μπαίνει στον πειρασμό να κάνει κολπάκια και παιχνιδάκια όταν βλέπει μπροστά του μια περήφανη και δυνατή γυναίκα. Θα ψάξουν να βρούνε μια πιο "κατάλληλη" γιατί νοιώθουν ότι δεν τους παίρνει να κάνουν τα χαζά τους. Βέβαια αυτό δεν είναι απόλυτο, υπάρχουν και άντρες χαμένοι στο διάστημα αλλά δεν θα σταθούμε σε αυτούς γιατί δεν μας ενδιαφέρουν. Όλες μας μπορεί να κάνουμε και λάθος επιλογές, το ζήτημα είναι να μην γίνεται συνήθεια και επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην ζωή μας. Το έχω πει χίλιες φορές, μας βρίσκει αυτό που ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ. Όλο μας το είναι στέλνει σήματα στους γύρω μας και ανάλογα τις σκέψεις και την νοοτροπία μας είναι και τα αποτελέσματα που εισπράττουμε. Κάθε φορά που ερχόμαστε έστω και σε οπτική σύντομη επαφή με ανθρώπους, εκείνοι έχουν βγάλει κάποια συμπεράσματα για εμάς (έστω και ασυνείδητα) όπως και εμείς για εκείνους. Ο τρόπος που σκεφτόμαστε αντανακλά στις κινήσεις μας, στο ύφος μας, στον τρόπο που κοιτάμε, στα πάντα μας. Τα έχω πει τόσες φορές, τα λέω άλλη μια μήπως και τα διαβάσει η Εξ και της φανεί κάτι από αυτά χρήσιμο.Όσο για τα προσωπικά μου δόγματα. Μπορώ να σου πω ότι έχω βγει συνολικά κερδισμένη από αυτά. Οι άνθρωποί μου εκτιμούν ιδιαίτερα την απόλυτη συνέπειά μου σε ορισμένα ζητήματα όπως και αντίστροφα. Από την άλλη πολλοί με θεωρούν πάρα πολύ ελαστική και "προχωρημένη" σε άλλα πράγματα. Αλλά όταν μιλάμε για σχέσεις έχω απαράβατες κόκκινες γραμμές, και δεν μπορώ να φανταστώ να είμαι με κάποιον που να μου λέει έλα και φύγε το πάμε λάσκα θέλω μόνο σεξ και ιστορίες για Κροκόδειλους. Να είμαστε και λίγο σοβαρές όταν πρέπει. Τι είναι ο άλλος που θα πει στην καθεμία μας τι θέλει και τον αφήνουμε να μας ορίζει και να μας κατευθύνει; Το πιο εξωφρενικό από όλα είναι ότι το έχει για σίγουρο ότι κόβουμε φλέβες να είμαστε μαζί του ένας άντρας που μας λέει τέτοια κουλά. Γιατί το έχει σίγουρο; Εδώ πάμε πάλι σε αυτό που αναφέρω πιο πάνω και αφορά τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Η γνώμη μου είναι (και μιλάει η δογματική Αθανασία φυσικά) ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν πρέπει να συγχωρούνται. Τελεία και παύλα. Το λογικό είναι να ξενερώσουμε, αλλά ακόμη και αν ΔΕΝ, κάνουμε πέτρα την καρδιά μας και αποχωρούμε οριστικά και αμετάκλητα. Βέβαια δεν σχολίασα καθόλου το "επίσημο" που αναφέρει η Εξ. Γιατί επίσημο; Σε τι εξυπηρετεί; Χρειαζόμαστε μήπως κάποιον να μας "αποκαταστήσει" κοινωνικά; Δεν την γλιτώνω την ταράτσα εδώ που έμπλεξα αλλά βλέπεις δεν με λυπάται κανείς. Κι ας είμαι υπερευαίσθητη. Με την βούλα, όχι χαζομάρες που ισχυρίζονται άλλοι και άλλοι. Υ.Γ.: ρουκετάκι, εγώ δεν της είπα της γυναίκας να μην "βγει". Της λέω ότι αν συνεχίσει το ίδιο βιολί θα έχει τα ίδια αποτελέσματα. Και ότι δεν πρέπει να περιμένει να την βλέπουν οι άντρες με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που βλέπει η ίδια τον εαυτό της.
