Οταν ξεκινας να βγεις απο μια συνηθεια υπαρχει το λεγομενο παραδοξο της αποφασης δλδ βαζεις μια χρονικη στιγμη και λες ξεκιναω διαιτα (μακροχρονια αποφαση) και τλκ καταληγεις να σταματησεις να τρως μια μερα ή και παραπανω και σιγα σιγα να γυρνας στους κανονικους ρυθμους. Αυτο που πρεπει να κανεις ειναι καθε φορα που πας να φας πρεπει να λες σημερα τωρα διαιτα (βραχυπροθεσμη αποφαση) και τωρα να τηρείς τον προγραμματισμο σου. Ετσι καταληγεις να εισαι συγκεντρομενη στι στοχο σου χωρις να τον αθετεις και κυριως χωρις να μετρας το χρονο που κανεις διαιτα γτ δε πρεπει να ειναι μια χρονικη στιγμη αλλα τροπος ζωης