Είναι άλλο το θέμα του συντρόφου και άλλο το θέμα των παιδιών. Η κοπέλα λέει ότι πάντα ήθελε να γίνει ανεξάρτητη και καριεριστα. Καλώς ή κακώς η απόκτηση παιδιών δημιουργεί εμπόδια και για τα δύο. Όταν κάνεις παιδί ξέρεις ότι υπάρχει πια ένας άλλος άνθρωπος, τον οποίο πρέπει για τουλάχιστον 15 χρόνια να φροντίζεις και να νοιάζεσαι γι'αυτόν μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου. Ένα παιδί χρειάζεται χρόνο από εσένα και πολλή ενέργεια. Πλέον το κέντρο του κόσμου δεν είσαι εσύ αλλά αυτό. Θα χρειαστεί να βάλεις πίσω το εγώ σου για το καλό του παιδιού. Θα χρειαστούν ενδεχομένως θυσίες και υποχωρήσεις που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έκανες. Όλο αυτό ανεξαρτησία δεν το λες. Εκτός αυτού λειτουργεί και ως εμπόδιο για καποιον που θέλει να κάνει καριέρα. Για παράδειγμα δεν μπορείς να μένεις 12ωρα στο γραφείο, γιατί στο σπίτι θα υπάρχει ένα πλασματακι που δεν γίνεται να είναι μόνο του. Για να μην σχολιάσω το χρόνο που θα χρειαστεί να χάσεις από τη δουλειά λόγω εγκυμοσύνης και λοχειας.Προβληματιστηκα μήπως και εγώ όταν πλησιάσω τα 30 αρχίσω να βλέπω τα πράγματα αλλιώς και θελήσω ξαφνικά να κάνω παιδιά, ενώ τώρα δεν θέλω. Θεωρώ τη μητρότητα έναν περίεργης μορφής μαζοχισμο. Αν το σκεφτείς συνεπάγεται υποδούλωση. Κρίμα δεν είναι στα 30 ξαφνικά να μου στρίψει και να μπω εκουσιως σε αυτό; Γι'αυτό έγραψα ότι με προβλημάτισε.
