Προσωπικα πιστευω στο γραφτο μερικες φορες, υπο την εννοια οτι ολα γινονται για καποιο σκοπο (τελος). Πολλες φορες βλεπω σε αλλους η στον εαυτο μου οτι προσπαθω/ουν πολυ για κατι που ποτε δεν ερχεται. Μα καλα αφου ολοι λενε οτι αν προσπαθησεις για κατι τα καταφερνεις; Κι ομως δεν τα καταφερνεις παντα, πραγμα που μπορει να σου βγει και σε καλο τελικα. Η πχ βλεπω πολυ καλους ανθρωπους να τους συμβαινουν κακα πραγματα, η και το αντιθετο. Και θα πω παλι μα καλα ολοι δεν λενε οτι ειμαστε οι πραξεις μας και οπως στρωνουμε κοιμομαστε; Πολλες φορες μου εχουν συμβει κακα πραγματα στη ζωη μου που τωρα που το σκεφτομαι αν δεν ειχαν συμβει δεν θα συνεβαιναν και τα καλα που μου ηρθαν μετα. Οποτε πιστευω στο γραφτο υπο την τελεολογικη εννοια που συμβαδιζει με την αριστοτελικη αντιληψη αλλα και με την ορθοδοξη πιστη. Μαλλον η πολυ φιλοσοφια στη σχολη μου με εχει πειραξει!