Εκτος απο αυτο που προτεινουν περι ψυχολογικης θεραπειας απο ειδικο, εγω θα σου προτεινω κατι που μπορεις να κανεις μονη σου. Καταρχας το ψυχολογικο τελμα ειναι κατι απολυτως φυσιολογικο και συμβαινει σε πολυ κοσμο (για να μην πω σε ολους) κατα την διαρκεια της ζωης τους. Οι παραγοντες μπορει να ειναι πολλοι αναλογα τον ανθρωπο, την φαση που παιρναει. Καλο ειναι αρχικα να αποδεχθεις την κατασταση χωρις να νιωθεις την αναγκη να την αλλαξεις.Λες οτι συμβαινει εδω και χρονια πραγμα που σημαινει οτι ενδεχομενως εχεις αναπαφθει μεσα στην κατασταση αυτη. Προτεινω να φτιαξεις ενα προγραμμα (και οχι να το φτιαξεις αλλα εν τελει να μην μπεις ποτε στην εφαρμογη του και να μην το τηρησεις). Να φτιαξεις ενα προγραμμα οπου θα πειθαρχησεις πραγματικα σε αυτο, θα πιεσεις τον εαυτο σου να το κανει συνηθεια του. Για να πειθαρχησεις σε ενα προγραμμα χρειαζεται να καταλαβεις και να αισθανθεις οτι αυτη η κατασταση της ψυχολογικης αποτελματωσης δεν οφελει πια καπου, σου τελειωσε, δεν σε οδηγει καπου.Κατ'εμε λοιπον καλο ειναι να φτιαξεις ενα προγραμμα, αρχικα υπνου, διατροφης, συγυρισματος σπιτιου/δωματιου. Επειτα να βαλεις τις υποχρεωσεις σου, βημα βημα, τα χομπυ σου, λιγο καθε μερα τοσο οσο. Κανε πραγματα γενικα, βαλε προσωπικους στοχους πχ. θελω να ειμαι πιο λογικη και λιγοτερο συναισθηματικη, θελω να παρω τοσα κιλα, θελω να διαβασω τοσα βιβλια. Λιγο αστεια και παιδικα αν το θεσω δηλαδη σκεψου οτι εισαι ενα φυτο που θελει ποτισμα, ηλιο, φροντιδα, για να ανθισει και να γινει ομορφο. Μην εγκαταλειπεις τον εαυτο σου, και κυριως μην νιωθεις οτι εισαι μονη σου. Εχω δει ανθρωπους μετα απο πολυ σοβαρα προβληματα που τους οδηγησαν σε ψυχολογικο τελμα, να αναγεννιουνται. Χρειαζεται πολλες φορες να νιωσουμε οτι ειμαστε στον πατο για να αναγεννηθουμε. Δες το ετσι.Χωρις να ειμαι ειδικη, αλλα οντας ανθρωπος και καταλαβαινοντας τα συναισθηματα που περιγραφεις, εδωσα μια οπτικη. Ελπιζω να βοηθησα εστω και λιγουλακι <3 Καλη τυχη σε αυτο τον αγωνα με τον εαυτο σου <3