Έχασα τον μπαμπά μου ύστερα από μεγάλη ταλαιπωρία. Ήταν πολλά χρόνια άρρωστος. Την ώρα που έφευγε, άρχισε να μας ζητάει ονομαστικά όλους. Την μητέρα μου και τα 2 του παιδιά. Λίγο πριν ψέλλισε το όνομα της μητέρας μου και της είπε φεύγω. Μια μέρα πριν τις 40μερες που είχε φύγει μακριά μας, ενώ κοιμόμουν ακούω ένα πολύ δυνατό χτύπημα, σαν να χτυπάει η πόρτα του δωματίου, συνέχισε το χτύπημα αρκετά, μέχρι να ξυπνήσω, όταν σηκώθηκα, στο κρεβάτι εξακολουθησα ν ακούω το χτύπημα, καθησα λίγο να σιγουρευτώ ότι δεν ακούγεται από έξω, και λέω μπαμπά μου, εσύ είσαι; την ίδια στιγμή σταμάτησε το χτύπημα. Ο μπαμπάς μου εξακολουθεί και υπάρχει, αυτό πιστεύω, τον βλέπω πολλές φορές στον ύπνο μου, αν κάνει καιρό να έρθει στα όνειρα μου, πάω στο μνήμα του και του λέω, έλα βρε μπαμπά μου να τα πούμε, μου λείπεις, και όντως έρχεται.