Οι ειδικές φοβίες είναι εκατοντάδες, και εάν επηρεάζουν κάποιον στην καθημερινότητά του, όλες αντιμετωπίζονται επιτυχώς κυρίως με κάποιου είδους ψυχοθεραπεία:Στην γνωστική συμπεριφορική θεραπεία δίνεται έμφαση στην παύση των αρνητικών σκέψεων, όσον αφορά σε μια πιθανή μελλοντική έκθεση αυτού που φοβάται κανείς.Στην ψυχοθεραπεία έκθεσης γίνεται προσεκτική προσπάθεια εξάσκησης στην έκθεση του ατόμου σε καταστάσεις που προκαλούν έντονη δυσφορία και άγχος. Π.χ., στην περίπτωση μιας φοβίας για τον εμετό, η έκθεση μπορεί να αρχίσει με συζητήσεις για περιστατικά εμέτου, που σταδιακά να καταλήξει σε ένα φανταστικό "παιχνίδι ρόλων" με τον θεραπευτή, όπου μαζί θα εξερευνήσετε τρόπους βιώσιμης αντίδρασης σε ένα μελλοντικό αληθινό περιστατικό στον χώρο εργασίας.Στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, στόχος είναι η συνειδητοποίηση των βαθύτερων αιτιών της φοβίας, καθώς και η βίωση των συναισθημάτων που σχετίζονται με αυτές.Σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν χορηγούνται φάρμακα, παρά μόνο εάν υπάρχει υποβόσκουσα κατάθλιψη ή σοβαρή αγχώδης διαταραχή. Προσωπικά θα πρότεινα τις δύο πρώτες μεθόδους, επειδή κρατάνε λιγότερο και έχουν απτά αποτελέσματα και επιτυχία. Εννοείται πως μπορείς να προσπαθήσεις και μόνη σου να κάνεις κάποια βήματα αντιμετώπισης της φοβίας, μελετώντας παρόμοια περιστατικά και έρευνες στο διαδίκτυο (υπάρχουν ένα σωρό), καθώς και υιοθετώντας συμβουλές από σοβαρή βιβλιογραφία σχετικά με τις ειδικές φοβίες. Είμαι σίγουρη ότι θα το ξεπεράσεις, από την στιγμή που συνειδητοποιείς το πρόβλημα! Καλή τύχη :)