Ακόμα γράφεις, έστω και σε μορφή Εξομολογήσεων ;-) Τεράστιο βήμα κατά την γνώμη μου η συνειδητοποίηση της κατάστασης, ικανό να επιφέρει την αλλαγή. Πάρε ένα όμορφο ημερολόγιο και γράφε ό,τι σου κάνει κέφι, ό,τι παρατηρείς, ό,τι θες να εξερευνήσεις. Το να βρούμε τον εαυτό μας είναι ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει, γιατί πάντοτε αλλάζουμε. Ξανάρχισε να βλέπεις ντοκιμαντέρ, είναι πανεύκολο να τα βρεις και μια απόφαση να αφιερώσεις μια μέρα τρία τέταρτα για ένα επεισόδιο που θα σου ανοίξει τα μάτια στον κόσμο. Τις προάλλες κατέβασα την σειρά One Strange Rock και έπαθα την πλάκα μου, ταρακουνήθηκα ευχάριστα για ακόμα μια φορά. Κάνε επίσης το δώρο στον εαυτό σου να ξαναρχίσει ένα βιβλίο, μόνο όταν έχεις χρόνο, ή γράψου σε μια βιβλιοθήκη, είναι μόνο ένα μικρό βήμα αλλά φέρνει τόση χαρά. Κάνε μικρές ή μεγάλες βόλτες μόνη σου, ο κόσμος είναι γεμάτος κρυφές ομορφιές. Βγαίνοντας όλα μπορεί να συμβούν, όσο για τις παρέες, αυτές έρχονται όπως πολύ σωστά είπες όταν βάζουμε κι εμείς το χέρι μας να κάνουμε δραστηριότητες. Ένα ένα βήμα την φορά, και όχι όλα μαζί αυτά που σου γράφω. Φαίνεσαι σκεπτόμενο άτομο και θα βρεις την άκρη, αυτή η περίοδος είναι μεταβατική. Τα χρωστούμενα δεν είναι τόσα πολλά, αγάλι αγάλι θα γίνουν όλα.Από εμένα καλή τύχη, ξέροντας ότι θα βρεις τον δρόμο σου. Και μόνο που έγραψες εδώ, σημαίνει ότι δεν παραιτείσαι :)