Καλέ εγώ κάνω μονόλογο, διάλογο, βγαίνω έξω με το σκύλο βόλτα, του πιάνω κουβέντα μετα πιάνω κουβέντα στη γάτα μου όταν γυρνάω.. χαχα. Δυστυχώς είμαι πολύ μόνη μου στην πόλη μου οπότε και εγώ πρέπει με κάποιον να μοιραστώ τις σκέψεις μου! Πάντως σε ένα ντοκιμαντέρ που είχα δει που αφορούσε τους κοινωνιοπαθεις και τους ψυχοπαθείς, μιλούσε ένας ειδικός και έλεγε ότι δεν πρέπει να φοβάσαι τον "τρελό", που βγαίνει έξω φωνάζει, μιλάει και εκτονώνεται γιατί αυτός ο άνθρωπος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εξωτερικεύει σκέψεις και συναισθήματα αυτούς που πρέπει να φοβάσαι είναι αυτοι που δεν μιλάει ποτέ, που φαινομενικά είναι τέλειοι και ποτέ δεν εξωτερικεύουν συναισθήματα! Βλ. Serial killer όπως ο τύπος στην Κύπρο, Τέντες Μπάντι κλπ.. (σόρρυ για το άκυρο, αλλά στο μυαλό μου όλα κολλάνε).