Όταν ήμουν μικρό παιδί, άκουγα μία φωνή να περνά κάποιες φορές από τη γειτονιά μου:''Παλιατζής, ο παλιατζής, όλα τα παλιά τα παίρνω''. Ποτέ δεν τον θεώρησα κάτι υποδεέστερο, αντιθέτως ήταν ένα κομμάτι των παιδικών μου χρόνων μίας άλλης εποχής που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που βιώσαν παιδιά γεννημένα από το 1990 και μετά. Και πρόσεξέ το λίγο με την υπερχρήση του όρου ''ρατσισμός'', καταντά επιεικώς καραγκιοζιλίκι.