Ήμουν εθισμένη στο stardoll όταν πήγαινα γυμνάσιο και θυμάμαι έπαιρνα κρυφά τα κινητά των γονιών μου να βάλω λεφτά στο παιχνίδι. Τελικά μια φορά ήρθε λογαριασμός 350 ευρώ και αναγκάστηκα να τα αποκάλυψω όλα. Ευτυχώς όταν πήγα κατασκήνωση, το ξέχασα τελείως και ξεμπερδεψα. Το καλοκαίρι της πρώτης γυμνασίου είχα εθιστεί στο Sims. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια γιατί ήθελα να παίζω, σηκωνομουν στον ύπνο μου και πήγαινα να παίξω, ξυπνούσα 6 το πρωί, έτρωγα μπροστά από το πσ σαν το ζαβλακωμενο. Ευτυχώς το βαρέθηκα και το σταμάτησα.Όταν ήμουν μικρότερη επίσης ήμουν εθισμένη στο ds κι έπαιζα όλη μέρα Ποκεμον. Τελικά όλοι αυτοί οι εθισμοί ξεπεράστηκαν είτε τυχαία ειτε επειδή το ήθελα εγώ η ίδια, όχι επειδή μου το επέβαλλε κάποιος. Εγώ πάντως θεωρώ πως ορισμένα παιχνίδια είναι πολύ επικίνδυνα και μπορεί να εθιστείς χωρίς να το καταλάβεις. Αν εθιστείς δεν ξέρεις σε τι ακραίο σημείο μπορείς να φτάσεις, οπότε δεν είναι κάτι το ασημαντο κι ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται ανώριμα.