Πώς κατήντησαν έτσι τα σχόλια στις εξομολογήσεις; Παιδιά ηρεμίστε λίγο. Το παιδί ήταν καλό και την πάτησε απ ότι φαίνεται, μη του ρίχνετε ευθύνες άδικα (κλασσική και αθάνατη Ελλαδάρα). Για μένα δεν φταίει κάπου από αυτά που γράφει (εκτός κι αν δεν έγιναν έτσι όπως τα γράφει). Εντάξει με χάνεις λίγο εκεί που τις λες χαμούρες αλλά ήταν τα λόγια της στιγμής και του θυμού μάλλον. Φιλαράκι, απλά μην ξανά ασχοληθείς. Τελείωσε το θέμα. Τις βοήθησες, σε πούλησαν, τέλος. Προσπάθησε να αφιερώνεις χρόνο με τους πραγματικούς φίλους που έχεις τώρα. Μη φοβάσαι να επενδύεις πάνω σε φίλους λόγω αυτών των συμβάντων που σου έτυχαν. Δεν είναι όλοι το ίδιο αχάριστοι. Θα φας και τα μούτρα σου μέχρι να καταλάβεις ποιός αξίζει και ποιός όχι. Εγώ είχα στην παρέα μου έναν προδότη και έκανα χρόνια μετά να εμπιστευτώ πραγματικά έναν άνθρωπο. Μην κάνεις αυτό το λάθος γιατί απλά θα φυτοζωείς, δεν θα ζείς πραγματικά. Α, και μην τα δίνεις όλα μόλις γνωρίζεις ένα φίλο. Κράτα πράγματα για τον εαυτό σου. Στην περίπτωση σου μη γνωρίζεις νέα άτομα σε καινούργιους φίλους σου, εάν δεν τους τεστάρεις καλα. Αυτά. Καλή συνέχεια!