Μα είναι δυνατόν να μην παίρνουμε σοβαρά τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε; Σε ερωτικό πείπεδο ή όχι.Πως να τους αντιμετώπιζουμε δηλαδή δεν καταλαβαίνω. Επίσης δεν πιστεύω ότι μπορεί να γίνει διαχωρισμός. Πάντα οι ίδιοι άνθρωποι είμαστε, σε όλες μας τις σχέσεις. Δεν γίνεται να είμαστε τριλαλά τριλαλό στις ερωτικές μας σχέσεις και να... σοβαρεύουμε με τους φίλους γνωστούς και λοιπούς συνανθρώπους. Πολλοί άνθρωποι έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να έρχονται σε επαφή με ασυνάρτητα άτομα, που θεωρούν "μεγάλα λόγια" ακόμη και τα αυτονόητα. Ωραία, τα θεωρούν. Και μετά τι γίνεται; Μιλάει ο άλλος και τον γράφεις; Κι αν ναι, πως συνεχίζεις αυτή την επαφή; Το παίζουμε όλοι τρελίτσα; Τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ. Δηλαδή αν είναι δυνατόν. Τώρα αν η Εξ εννοεί κάτι τελείως διαφορετικό, ας το διατύπωνε αλλοιώς έτσι ώστε να την καταλάβουμε. Γιατί από όσα έχουμε διαβάσει εδώ στον θαυμαστό κόσμο των Εξομολογήσεων, μπορεί να εννοεί ότι έπαψε να αγοράζει βέρες για το πρώτο ραντεβού. Παίζει κι αυτό. Σχετικά τώρα με τα μεγάλα λόγια. Γνωστό μου ζευγάρι είχε βρεθεί κάποτε πρώτη φορά για καφέ, εκείνος της έκανε πρόταση γάμου και εκείνη δέχτηκε. Όπως σου το λέω. Παντρεύτηκαν κάνανε δυο παιδιά και είναι ακόμη μαζί και ευτιχισμένοι. Ήταν μεγάλα λόγια που δεν έπρεπε να πάρουμε στα σοβαρά αυτά που ειπώθηκαν στην πρώτη συνάντηση; Όχι, γιατί αποδείχτηκε περίτρανα κι επίσης αναφέρομαι σε δυο σοβαρούς ανθρώπους που δεν συνηθίζουν να παραμιλάνε και δεν κάνανε σοβαρές προτάσεις δεξιά και αριστερά από... συνήθεια.
