Σε καταλαβαίνω. Τίποτα από όλα αυτά που περιγράφεις δεν είναι ντροπή, είναι δύσκολα βιώματα και καταστάσεις που όταν παραμένουν, δημιουργούν μεγαλύτερο πόνο, θλίψη και αγωνία. Νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε ένα λαβύρινθο και δεν μπορείς να βγεις. Τουλάχιστον προσπάθησε να βγεις, να κάνεις ό,τι καλύτερο για σένα, ό,τι σε κάνει να νιώθεις πιο ήρεμος. Δεν είμαστε όλοι ούτε τόσο κοινωνικοί, ούτε έχουμε όλοι φίλους και συντρόφους. Η εργασία παίζει ρόλο για τη ψυχολογία και αν δεν είσαι να αρχίσεις το συνεχές ψάξιμο ( αυτό κάνω και γω ). Μετά παίζει ρόλο κάποια δραστηριότητα που σου αρέσει και σου δίνει μια ώθηση και μια μικρή χαρά. Τι σου αρέσει; Ο αθλητισμός, η ζωγραφική και η δημιουργία, τα βιβλία; Υπάρχουν πολλά πράματα να σκεφτείς. Ο/η σύντροφος παίζει ρόλο στη ζωή μας, αλλά δεν είναι εύκολο ούτε όλοι έχουμε. Σε αυτό δεν ξέρω να σου πω, είναι θέμα τύχης, συμβάντων και ζωής του κάθε ανθρώπου.