Η συμπεριφορά του καθενός και οι σκοπιμότητες που διαφαίνονται δε θα 'πρεπε να χαιρουν μόνιμης εκτίμησης. Μου βγαίνει μια εμπάθεια/απαξίωση όσοι νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα να μειώνουν τους άλλους για να νιώσουν καλύτεροι σ' ένα μέσο χωρίς συνέπειες. Οι φυγόπονοι μου δίνουν την αίσθηση αδυναμίας και έντονης ανασφάλειας που δεν θα με πείραζε αν δεν υπήρχε από πίσω η ανάγκη να μειώσουμε τους άλλους. Αυτά τα σαδιστικά στοιχεία, μόνο αρνητισμό μου εμπνέουν. Οπότε από εμένα είναι όχι γιατί έτσι αναλώνεσαι σε ανθρώπους και καταστάσεις που ούτε καλό θα κάνεις, ενώ παίζει να γίνεις κι εσύ χειρότερος. Όποιος έχει ανάγκη να προσφέρει, να δώσει και να κάνει άτομα να νιώσουν όμορφα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε όλες τις ηλικίες που το έχουν ανάγκη και το αξίζουν. Οπότε κατά μία έννοια είναι εγωιστικό να αναλωνομαστε και να ανεχόμαστε με χαμόγελο τα πάντα και τους πάντες μιας και ο χρόνος μας είναι περιορισμένος και οι δυνατότητές μας, ακόμη παραπάνω.