Πολύ ενδιαφέρουσα εξομολόγηση καλή μας φίλη! Καλώς ήρθες στον κόσμο των ενηλίκων. Δεν είναι τόσο κακός όσο μοιάζει αρχικώς.Πιστεύω ότι λες κάτι πολύ σπουδαίο και δεν θα γίνει αντιληπτό στο βάθος που του αρμόζει από όσους δεν το έχουν βιώσει: "Ίσως το πως βρήκα αυτό που ήθελα και άρχισα να νιώθω ασφάλεια σε όλους τους τομείς ήταν αυτό που με καθίστησε έτοιμη να μπω σε αυτήν την φάση".Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί η φιλοσοφία πήγε σε τόσο βάθος στην κλασσική αρχαιότητα; Η απάντηση είναι "γιατί είχαν δούλους για τα ζητήματα της καθημερινότητας". Πιστεύω λοιπόν ότι ο σύντροφός σου εκτελεί χρέη "ασφαλούς καθημερινότητας" κι αυτό σου έχει δώσει την δυνατότητα να σκεφτείς για τα διαβάσματά σου και να βαθύνεις τους προβληματισμούς σου, οι οποίοι είναι υπαρξιακοί. Συνήθως κάτι τέτοια μας πιάνουν σε μεταίχμια της ζωής: εφηβεία, πρώτος χωρισμός, κρίση επαγγελματικής ή οικογενειακής πορείας, κρίση μέσης ηλικίας και (υποθέτω) αχνοφέγγισμα του μνήματος στο βάθος του τούνελ. Είναι καλό που έχεις υπαρξιακό προβληματισμό, σημαίνει ότι δεν έχεις κάποιο πρακτικό θέμα να σε "τρέχει" αυτή την περίοδο. Αν σε παρηγορεί αυτό θα περάσει όταν ακριβώς αναλάβεις υποχρεώσεις ή τύχει κανα εμπόδιο (εύχομαι όχι). Για το άλλο κομμάτι, το ορμονικό που λες, παρόλο που η περίοδος χρησιμοποιείται για σεξιστικά αστεία, δεν είναι αμελητέο ότι ασκεί μια βιολογική επίδραση στο σώμα σου κι επομένως και στον ψυχισμό σου. Προφανώς τα φουσκώματα/πρηξίματα οφείλονται εκεί (κάνε κι ένα ορμονικό τσεκ-απ να'σαι σίγουρη) και προφανέστατα το συναισθηματικό κομμάτι έχει κι εκεί κάποια βάση. Εγώ λ.χ. γίνομαι εξαιρετικά ευσυγκίνητη (καλά, είμαι ούτως ή άλλως) τις μέρες εκείνες. Μου κάνει καζούρα ο δικός μου, μάλιστα, "πήραν από το παιδί τη σοκολάτα, ας κλάψουμε λίγο", αλλά καλοπροαίρετα. Γίνομαι και πιο απαιτητική συναισθηματικά, αλλά ως εκεί. Για το θέμα του σεξ ντράϊβ πάντως αν παραβλέψουμε την πρακτική "ψιλοδυσχέρεια" θα έλεγα ότι μάλλον είναι ζήτημα ορμονών ως προς το εύρος του σκαμπανεβάσματος, παρά αποδιδόμενα στην ίδια την περίοδο. Δηλαδή κάνε αυτό το τσεκ απ που λέγαμε να'χεις το κεφάλι σου ήσυχο. Τέλος να πω ότι δεν χρειάζεται η αυτομαστίγωσις, εκτός κι αν αποφέρει κάποιο κέρδος συνολικά, εννοώ ωρίμανσης κλπ. Έτσι λειτουργεί το σώμα σου, μαθαίνεις πώς καλύτερα να το διαχειρίζεσαι. Και θυμήσου, το σώμα (όπως και το πνεύμα) είναι δυναμικές οντότητες, δεν έχουν ένα καλούπι και με αυτό θα πορευτούν μια ζωή ολάκερη. Αλλάζουν. Εξελλίσονται. Καλή επιτυχία!ΥΓ. Κάνε ευχάριστη κόντρα ρελάνς στο σύντροφο. Γίνε αναπάντεχα δεκτική κάποια φορά. Έτσι για αλλαγή και για να δεις πώς αντιδράτε με την άλλη αντιμετώπιση. Αν βγαίνει, βέβαια, χωρίς ζόρι.
