Λοιπόν, διάβασα όλο το παραλήρημά σου και έχω να σου πω τα εξής. 1. Ευγενικοί δεν πρέπει να είμαστε μόνο με τους σερβιτόρους, αλλά και με τους περιπτεράδες, τους σκουπιδιάρηδες, τους καθηγητές, τους γιατρούς, τους συναδέλφους, τους συνανθρώπους μας...2. Φιλοδώρημα (που δεν είναι υποχρεωτικό όπως στην Αμερική πχ) θα αφήσω εφόσον είμαι ευχαριστημένη με την εξυπηρέτηση. Όταν κουνάω χέρια πόδια για να με δει να παραγγείλω, κι αυτός/ή κοιτάει το κινητό του, όταν ζητάω επανειλημμένως νερό και μ' αφήνει να κορακιάζω για καμιά ώρα, όταν έχει ένα ξινισμένο ύφος λες και έχει κολλημένα σκατά κάτω από τη μύτη του, ε λοιπόν όχι, δεν θα του δώσω τίποτα. 3. Είναι μια δουλειά όπως όλες οι άλλες. Δεν έχει τίποτα που να το κάνει ξεχωριστό. Πρέπει να γίνεται με χαμόγελο και επαγγελματισμό είτε μας αρέσει είτε όχι.