Τότε ζούμε αληθινάΝα ζεις αληθινά, με πάθος. Την συνήθεια να λυπάσαι για ότι δεν κατάφερες, γιατί δεν το επέτρεψαν οι συνθήκες, οι γονείς σου, ο σκύλος του γείτονα, η αδικία του κόσμου όλου… Να την πάρεις, να την κόψεις κομμάτια χίλια και να την κάψεις μαζί με τους φόβους σου. Να τα δεις να καίγονται και να πάρεις την στάχτη, να την κάνεις ΦΟΥΥΥ να χαθεί στον αέρα. Μετά να μείνεις γυμνός, να σε αγκαλιάσεις και να ξεκινήσεις απ την αρχή, σαν να γεννιέσαι πάλι. Θα ξανά γεννηθείς και θα ξέρεις ότι έχεις επιλογές. Ότι έχεις την ευθύνη των σκέψεων και των πράξεων σου. Κι αν κάνεις λάθη δεν πειράζει. Μια ζωή έχουμε για να ζήσουμε “αληθινά”. Όταν δημιουργούμε με πάθος, όταν γελάμε, όταν κάνουμε έρωτα, όταν παίζουμε σαν παιδιά…τότε ζούμε αληθινά!