Ωστόσο δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να συνδυάζουμε τα δώρα με το κέρατο. Με εκνευρίζει αυτή η λογική αν και καταλαβαίνω φυσικά τι θέλεις να πεις. Κι εγώ γραμμένο τον έχω τον Βαλεντίνο αλλά δεν το βρίσκω από την άλλη κακό που πολλά ζευγάρια βγαίνουν για φαγητό και αλλάζουν δώρα. Αφού τους αρέσει ας το κάνουν, αν περάσω μεθαύριο έξω (ή μέσα) από καταστήματα με έξτρα menü για ερωτευμένους και ανάλογη διακόσμηση θα χαμογελάσω όπως και σίγουρα θα αγοράσω ένα ροζ γλυκό στον φούρνο σε σχήμα καρδιάς (: Όμως τα ανύπαρκτα διλήμματα (σου έφερνε δώρα ΑΛΛΑ το κέρατο-κέρατο) ας τα αφήσουμε δεν μας χρειάζονται, ίσα ίσα ζημιά κάνουν. Προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω δώρα και μου αρέσει πoλύ να δέχομαι δώρα. Δεν μου αρέσει το σκεπτικό "μην κοιτάτε αν σας κάνει δώρα αλλά αν σας κερατώνει", δεν θα πέσουν οι προσδοκίες μας κάτω από το υπόγειο για να δικαιολογούμε τα ελαττώματα και την ανεπάρκεια του καθενός. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ και φυσικά μιλάω γενικότερα, δεν θα ήθελα μεθαύριο να χαίρεσαι επειδή βρήκες κάποιον που σου κάνει την χάρη να ΜΗΝ σε κερατώνει και από εκεί και πέρα το χάος. Επειδή ήσουν με κάποιον που ήταν ανεπαρκής αλλά ταυτόχρονα γενναιόδωρος, δεν έγινε ξαφνικά ελάττωμα η γεννιαοδωρία και αρετή η τσιγκουνιά. Καλές είναι οι αγκαλιές και τα φιλιά, αλλά δεν φτάνουν και δεν εννοώ με αυτό ότι το μόνο που τους λείπουν είναι τα δώρα. Μην γράφω κατεβατά καταλαβαινόμαστε πιστεύω. Όσα λιγότερα ζητάς τόσο το χειρότερο για σένα.Κι επειδή διαβάζω συχνά πυκνά για τις "επιλεκτικές γιορτινές φιλανθρωπίες" (που αναφέρει πιο πάνω και ο Τυχαίος Περαστικός), θέλω να πω κάτι πάνω σε αυτό. Πρώτον, το μεγαλύτερο μέρος των ετήσιων εισοδημάτων τους πολλές οργανώσεις το εξασφαλίζουν τα Χριστούγεννα. Πολύς κόσμος τέτοιες μέρες είναι σε άλλη διάθεση και βάζουν πιο εύκολα το χέρι στην τσέπη. Στο τέλος κερδισμένες βγαίνουν και κάνουν τον Σταυρό τους που υπάρχουν και οι γιορτές γιατί αλλοιώς κάφτα Χαράλαμπε. Δεύτερον υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ζούνε μόνοι τους και περιμένουν πως και τι μια φορά τον χρόνο να διοργανωθούνε εκδηλώσεις, να πάει κάποιος να τους πάρει (ορισμένοι δεν μπορούν να μετακινηθούνε μόνοι τους) και να τους πάει στο ανάλογο κέντρο (εστιατόριο, εκκλησία ή όπου αλλού κλπ) για να γιορτάσουν μαζί με άλλους ανθρώπους. Για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται πολλά χέρια και πολλές προσφορές, και ίσως να μην μπορούμε όλοι να φανταστούμε πόση χαρά παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι μια φορά τον χρόνο: τα Χριστούγεννα. Ας μην υποτιμούμε όσους προσφέρουν εθελοντική εργασία έστω μια φορά τον χρόνο, οι συνολικές ώρες εργασίας και προετοιμασίας είναι πολλές συν ότι πρέπει να κάνεις Χριστούγεννα μακριά από Οικογένεια και Φίλους. Προσωπικά προτιμώ τον "επιλεκτικό εθελοντισμό", από τον καθόλου και μακάρι όλοι οι άνθρωποι να προσφέρανε με όποιον τρόπο έστω μια φορά ετησίως. Και δεν εννοώ μόνο χρήματα, αλλά κυρίως προσωπικό χρόνο γιατί εκεί είναι που μουλαρώνουν οι περισσότεροι. Δεν καταλαβαίνω γιατί να έχει μικρότερη αξία αν μια ομάδα μαζέψει πολλά παιχνίδια και τα χαρίσει Χριστούγεννα ή Πάσχα σε ένα Νοσοκομείο για παιδιά. Όλο τον χρόνο δεν θα έχουν κέρδος τα νοσηλευόμενα παιδάκια από αυτά;