Η μάθηση, στον άνθρωπο ειδικά και στην φύση γενικά, προκύπτει από την εμπειρία.Όταν διαβάζουμε, ζούμε μια "φαντασίωση" μέσα σε ένα νοερό μοντέλο που βιώνουμε μέσα στο κεφάλι μας, άρα πάλι μαθαίνουμε από την εμπειρία. Αλλά επειδή το διάβασμα δεν διεγείρει όλες τις αισθήσεις, δεν μαθαίνουμε τόσο εύκολα από το διάβασμα μόνο.Για αυτό έχει σημασία τα textbooks να εχουν μεσα ιστορίες, χρώματα, φωτογραφίες, διαγράμματα κ.α και να συνοδεύονται από άλλα μέσα όπως βίντεο.Για να δημιουργεί η πληροφορία κάποια συναισθηματική αντίδραση (emotional response). Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι καθόλου κατάλληλος στο να αποθηκεύει μεγάλο όγκο γνώσεων αξιόπιστα. Το "κλειδί" της μνήμης (και άρα της απορρόφησης της γνώσης) είναι το συναίσθημα.(Από την Θεωρία της Τεχνητής Νοημοσύνης) Πολύ πιο πριν, ο Νίτσε είχε αναφέρει ότι η γνώση δεν υπάρχει απομονωμένη από τον κόσμο ούτε αποτελεί αξία από μόνη της, αλλά πάντα σε σχέση με την χρησιμότητά της στην ζωή μας. Για όποιον ενδιαφέρεται, προτείνω το βιβλίο Pragmatic Thinking and Learning: Refactor Your Wetware του Andy Hunt. Βρίσκεται εύκολα δωρεάν στο διαδίκτυο. Επίσης το εξής άρθρο: https://en.wikipedia.org/wiki/Embodied_cognitionΕυχαριστούμε πολύ troufaki για το βοηθητικότατο κανάλι στο YouTube!