Μας περιγράφεις δυο ανθρώπους. Αυτός που ήταν μαζι σου. Και ο ανθρωπος έξω, στις παρέες? Αλλαξε.Και εσύ; Ακομα εδω. Να εισαι ερωτευμενη με εναν άνθρωπο που δεν υπαρχει πλεον.Αφού ποτέ δεν ήταν εκεί για σένα. Δεν υπαρχει κατι να πονάει περισσοτερο.Αλλά ένα είναι σίγουρο: όταν βγεις από την καταιγιδα δε θα εισαι ιδια με αυτήν που μπήκε. Και αυτό είναι το νόημα της καταιγίδας.