Αν οι "φίλες" σου ήταν τόσο φίλες όσο λες δεν θα σε έκραζαν από πίσω σου.Ακόμα και κάποιο πρόβλημα να υπήρχε θα σε έπιαναν ευθέως να το συζητήσετε και να βρείτε την λύση.Επομένως μην πιέζεις μία κατάσταση απλά για να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου.Να ανήκεις αλλά κάπου που αξίζει και που σε σέβονται για αυτό που είσαι.Η άποψη μου είναι ότι στην εποχή μας είναι πολύ δύσκολο να έχεις φίλο με την πραγματική έννοια της φιλίας.Αυτά που βλέπεις έξω μην τα πιστεύεις...πόσες παρέες αλληλοθάβονται και παριστάνουν τις μαριονέτες για τη δήθεν φιλία που τις συνδέει.Δεν είναι τυχαίο ότι πάρα πολλές εξομολογήσεις αφορούν το θέμα που θίγεις.Πόσα παιδιά είναι μόνα τους και νιώθουν απελπισμένα.Αυτό όμως δεν είναι λόγος για αυτοκτονίες και βλακείες.Είναι πολύ σοβαρές κουβέντες που μόνο το νεαρό της ηλικίας σου τις δικαιολογεί (από την άποψη της υπερβολής).Άνθρωποι που περνάνε πολύ τραγικά, με παιδιά άρρωστα,με χρέη και πόσα άλλα στέκονται βράχοι..Οπότε ξεπέρασε τις παλιές φίλες γιατί απλά δεν αξίζουν, γράψου σε δραστηριότητες (γυμναστήριο,χορό,εθελοντισμό,χορωδία ή όπου σου αρέσει) και με καλή διάθεση από μέρους σου θα κάνεις σύντομα νέες παρέες και πιο αξιόλογες ενδεχομένως..Επίσης η μοναξιά κατά περιόδους είναι και ωφέλιμη.Μήπως ήρθε η ώρα για μία ενδοσκόπηση,αυτοβελτίωση και επαναπροσδιορισμό στόχων;Καλή σου συνέχεια!