Η φαρμακευτική αγωγή οχι δεν ειναι λυση. Δεν ειναι λυση απο μονη της δλδ. Χρειαζεται 1. προσωπική προσπαθεια, 2. συνεδρίες 3. αγωγή, αν το κρίνει ο γιατρός απαραίτητο (με σειρα προτεραιότητας). Οσο περναει ο καιρος ο γιατρός σου μειώνει τη δόση, δεν σου την αυξάνει, το αντιθετο δλδ απ αυτο που νομιζεις. Εσύ περιγράφεις εθισμό. Εθισμό μπορεις να παθεις κ στα παυσίπονα που δεν χρειάζονται συνταγογραφηση! Αλλο θεμα αυτο που θιγεις. Το συναισθήματα είναι χημεία. Οταν η χημεια λοιπον του σώματος σου δε μπορει να είναι διαχειρησιμη απο το ιδιο το σωμα, τοτε επεμβαίνει η χημεια της αγωγής. Πρεπει κπ στιγμη να σταματήσει η λανθασμένη εντυπωση για τις αγωγές που δινουν οι ψυχιατροι.