Μια χαρα τα λες.Για μενα,μια και ολο αυτο περι χρονου ειναι προσωπικη εκτιμηση καθαρα, για μενα λοιπον το μαξιμουμ ειναι τα 2 χρονια.Μεσα σε 2 χρονια τον εχεις δει και στα στραβα του και στις καλες του ,εχετε μεινει μαζι ,εχεις δει καποιες καταστασεις ναι,το πως αντιδραει,το πως τις αντιμετωπιζει,το αν σε στηριζει,το αν υπαρχει επικοινωνια (πολυ βασικο κομματι η κατανοηση και επικοινωνια),να υπαρχει ερωτας,αγαπη ναι να σε θελει εννοω,και στο σεξ ναι να υπαρχει χημεια και ολα τα συναφη,(πολλοι κανουν το λαθος και παντρευονται με ενα μονο θετικο πχ τα χρηματα ή δεν ξερω εγω τι αλλο και μετα τους βγαινει ο σκατοχαρακτηρας και η ανικανοτητα στο σεξ).Ολα αυτα ναι τα βλεπεις πριν.Και το οικονομικο πολυ σημαντικο εννοω να υπαρχει μια στανταρ βαση για να ξεκινησει κανεις,δεν γινεται να κανεις γαμο και παιδια βασιζομενος σε γονεις και πεθερικα,ολα αυτο καποια στιγμη θα σπασει και θα αρχισουν οι προστριβες.Μεγαλο θεμα ναι.Και κατι ακομα να τα εχω βρει με μενα,να με συμπληρωνει/ολοκληρωνει ο αλλος και παραλληλα να θελω μαζι του να γινομαι καθε μερα ολο και καλυτερη.Αυτο ειναι το must.(υ.γ.:Ο γαμος θελει αρχιδια,θελει ωριμοτητα και αφοσιωση,εμπιστοσυνη, σεβασμο,θαυμασμο,χιουμορ και σεξ.Πολυ σεξ.Η οικογενεια και ο γαμος, θελει θυσιες και "δουλεια".)