Κοίταξε να δεις.. στα περισσότερα συμφωνώ. Όμως έχω παρατηρήσει το εξής: Όσο η σχέση παραμένει σε μία σταθερή κατάσταση για πολύ διάστημα και δεν πηγαίνει στο παρακάτω βήμα αρχίζει να βαλτώνει και καταλήγει στον χωρισμό.Εγώ όντας πιο παραδοσιακός δεν είμαι τόσο υπέρ της συμβίωσης-συγκατοίκησης.ή του μακροχρόνιου αρραβώνα.Τουλάχιστον για πολύ καιρό ειδικά όταν στο πρόγραμμα υπάρχει ο γάμος.Είναι καλό να ανακαλύπτεις πράγματα και συνήθειες του άλλου μέσα στο γάμο, είτε στραβά είτε καλά γιατί έτσι προσαρμόζονται και οι δύο σιγά σιγά,κρατάει τη σχέση σε μία διαρκή περιπέτεια,εξερεύνηση,εγρήγορση, γενικά ενδιαφέρον δηλαδή (δεν εννοώ ο άλλος να είναι αλκοολικός ή ακραία πράγματα.-Αυτά άλλωστε γίνονται συνήθως αντιληπτά σύντομα).Το αντίθετο δηλαδή όταν είσαι με τον άλλο κάτι χρόνια και συγκατοικείς αρχίζεις και βαριέσαι και συνηθίζεις πολύ πιο γρήγορα, οπότε ένας από τους δύο θα την κάνει για νέες ανακαλύψεις.Δεν είναι τυχαίο που παλιά όλα είχαν μία σειρά και οι γάμοι είχαν διάρκεια.Ωστόσο τίποτα δεν είναι κανόνας και κατά βάση όλα καθορίζονται με την ωριμότητα του ζευγαριού.Τα μυαλά στη θέση τους δηλαδή..