Πήγα μια μέρα στο Ζαχαροπλαστείο και μια πελάτισσα πριν από μένα μιλούσε στην πωλήτρια λες και ήταν ο λακές της (με δικτατορικό στυλ "άντε κορίτσι μου νυχτώσαμε" "αν σε είχα εγώ θα σε είχα διώξει". Την κοπέλα την είχε κόψει κρύος ιδρώτας της έτρεμαν τα χέρια). Λέω στην πελάτισσα αν δεν πήγες στο σχολείο υπάρχουν και δεύτερης ευκαιρίας τράβα μάθε τρόπους άϊντε από εδώ την αρρώστησες την κοπέλα. Αν την εξυπηρετούσε η ιδιοκτήτρια δεν θα μιλούσε έτσι ξέρουν που τα κάνουν. Κοκκίνησε καλά καλά και μετά μου λέει η δουλειά της είναι Κυρία μου. Λέω στην κοπέλα, κορίτσι μου Ψυχίατρος είσαι; Όχι μου λέει. Βλέπεις λέω στην αχαρακτήριστη,το άκουσες σε λάθος μαγαζί μπήκες.
