Δεν ειναι ασχημη η κατασταση σου,μην φρικαρεις απλα εισαι σε μια φαση που εφυγες απο το "κλειστο προστατευμενο" περιβαλλον των σπουδων και γονιων και πηρες μια γευση πικρη ναι απο την αγορα εργασιας.Γατια και ταινιες ειχα και εχω,δεν ειναι κατι,συν ειναι και μαλιστα ειναι κατι να περνας τις ωρες σου.Το θεμα ειναι να βρεις μια παρεα,μια φιλη ή μια σχεση να εχεις εναν ανθρωπο να λετε τα δικα σας,να κανετε πραγματα μαζι και να ειναι ολο αυτο που μας περιγραφεις εντελως αλλιως.Σε ειδικο πηγες ποτέ? Θα σε βοηθησει σε πολλα να βαλεις σε ταξη το μυαλο σου τον εαυτο σου και απελευθερωμενη πλεον να κυνηγας αυτο που θες.Η δουλεια μπορει να ειναι οπως μας τα λες ,οκ ολες οι δουλειες των πτυχιων ετσι ειναι στην Ελλαδα του σημερα,(εξαιρεση μονο οι διορισμενοι και αυτοι που αν και στον ιδιωτικο τομεα πληρωνονται με υψηλο μισθο)απλα αν μπορεις να βρεις μια δουλεια που να μην ειναι το αντικειμενο σου αυτο καθεαυτο αλλα να εχεις ενα εισοδημα για αρχη και μετα λιγο λιγο κανεις και καποιο μεταπτυχιακο οτι θες δηλαδη,και λιγο λιγο δοκιμαζεις σε καποια απο τις δυνατοτητες του επαγγελματος σου.Εσυ θα ψαξεις να βρεις τι ειναι αυτο που σου αρεσει πιο πολυ.Ενταξει οι πιο πολλοι αλλες σχολες τελειωσαμε και αλλου δουλευουμε το θεμα ειναι να εισαι εσυ οκ.Κανε ενα πλανο τι θελεις.Γνωμη μου πρωτα βρες τον εαυτο σου,κανε ενα ταξιδι αυτογνωσιας να βρεις τα θετικα σου να βρεις που θελεις βελτιωση και τι ακριβως θελεις να κανεις και επειτα μην σταματας την προσπαθεια.Μην απογοητευεσαι.Κατι θα γινει.Ενταξει η δουλεια μπορει να ειναι σκατα με ενα μαλακα αφεντικο ομως αν το διαστημα αυτο βρεις μια σχεση ή μια κολλητη/ο εκει ολο αυτο περναει απαλαφρα.Καταλαβες.Μια χαρα σε βρισκω απλα βαλτα κατω και αξιολογησε προτεραιοτητες και θελω.Δεν ειναι τιποτα ακατορθωτο.Να εισαι καλα και να περνας καλα.
