Άλλο μοναξιά κι άλλο μοναχικότητα. Άλλο εσωστρεφής κι άλλο δεν έχω άνθρωπο να βγω ή να μιλήσω!Είναι απαραίτητο να μένουμε κάποιες φορές μονοι και να αφουγκραζόμαστε τον εαυτό μας. Είναι διαφορετικό όμως από την παραίτηση. Το να μην ανοίγομαι σε κανένα και να μην εχωφίλους και γνωστούς. Εγω προσωπικά, περασα τρια χρόνια εσωστρέφειας που πραγματικά αρνήθηκα την οποιαδήποτε σχέση και απομονώθηκα. Κάποια στιγμή επανήλθα. Έκανα τον απολογισμό μου και επέστρεψα στην κοινωνικότητα. Μήπως εξομολογουμενε, δεν ήσουν κι εσύ δίπλα σε ανθρώπους όταν σε χρειάστηκαν; μήπως αδυνατεις να επικοινωνήσεις επαρκώς με τους γύρω σου; μήπως αρνείσαι να συμβιβαστείς σε καταστάσεις και σε παρέες; Ας μην κρατάμε σημαία τη μοναχικότητα και τη διατυμπανίζουμε ως πλεονέκτημα πολλοί...Συγγνώμη αν γινομαι αυστηρή αλλα μετα απο 10-15χρονια κάποιος πρέπει να σε ταρακουνήσει. Η ζωη ειναι οι στιγμες που βιώνουμε έντονα και οι αναμνήσεις μας, οι εμπειρίες μας, όμορφες και άσχημες. Με τους άλλους έχουμε περισσότερες πιθανότητες να έχουμε πράγματα να θυμόμαστε...