Να γιατί δεν ξανοίγομαι στο χώρο της εργασίας μου. Έχω κι εγώ έναν συγκεκριμένο συνάδελφο ναρκισσιστή και φουλ τοξικό που αν του δώσεις μισό γραμμάριο θάρρους θα σε καβαλήσει και θα σου γ... τη μέρα. Δόξα το Θεό τον πήρα γραμμή από την πρώτη μέρα (είμαι η καινούρια στο γραφείο) όταν εμμέσως πλήν σαφώς φρόντισε να μου ξεκαθαρίσει την "ιεραρχία" στο γραφείο αποκαλώντας με ουκ ολίγες φορές "μικρή" και λέγοντάς μου "θα μάθεις σιγά σιγά χαχαχα χιχιχι". Ανέβασα τοίχους απέναντί του και είμαι άκρως τυπική. Όταν επιδίδεται δε σε ναρκισσιστικά παραληρήματα του ψωνισμένου νεοέλληνα ελεύθερου επαγγελματία εγώ απλώς πληκρολογώ ηαηφσαξφαφηθ στο λάπτοπ με ύφος "κάνω πολύ σοβαρή δουλειά αυτή τη στιγμή, bitch don't kill my vibe"