Εμένα μου λείπουν τα φωτογραφικά άλμπουμ μόνο, Αλλιώς δεν καταλαβαίνω τι πειράζει που υπάρχει τόση ματαιοδοξία εξωτερικευμένη; Ο θαυμασμός μας αρέσει και ο καθένας τον διεκδικεί στο βαθμό που θέλει και με όποια μέσα κρίνει ότι θα το επιτύχει. Τα μεγαλύτερα υπαρξιακά κενά δεν λύνονται με αυτά. Υ.Γ. Ένα διηγηματάκι που που 'χα διαβάσει τόοοοοτε που διάβαζα λογοτεχνία πραγματευόταν το θέμα της φωτογραφίας όταν πρωτοκυκλοφόρησαν μαζικά οι φωτογραφικές μηχανές και το ντελίριο του κόσμου να «αιχμαλωτίσει» όλες τις στιγμές και πόσο άνευ νοήματος ήταν όλο αυτό. Οι περισσότεροι που υποκύπτουν σ' αυτό το παιχνιδάκι, ειδικά της μικρότερης ηλικίας ακολουθούν τη μόδα κι ούτε σκέφτονται όλες τις προεκτάσεις; σε βάθος, ούτε καταλαβαίνουν τυχόν αρνητικές συνέπειες. Δεν ξέρω ποια αγνότητα βλέπει ο κόσμος στο παρελθόν, δεν ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα μιας σέξυ λήψης και δεν ξέρω γιατί τόση κατακραυγή από άτομα που δεν ασχολούνται. Συχνά πυκνά εδώ μέσα διαβάζουμε για την επιδερμική μας εποχή και πόσο δεν τους αρέσει κι αναρωτιέμαι σε ποια γυάλα ζω και δεν μ' έχουν επηρεάσει τόσο όλα αυτά κι ούτε θα κάτσω να σκεφτώ πόσο φέικ είναι όσες κάθονται και ποζάρουν όπως ποζάρουν. Εγώ πιο πολύ βαριέμαι όσους κάθονται και κράζουν έναν τουρλωμένο πωπό και μου θυμίζουν κριτές της παλιάς -πολύ κακής- ελληνικής τηλεόρασης που όλη τους η δράση ήταν να κατακεραυνώνουν, σιγά τη δράση δηλαδή.