Καλημέρα Ανία. Που λες χθες ήρθα στο σπίτι αργά το βράδυ, έκανα το μπανάκι μου και μετά ντύθηκα ξανά για έξω. Αποφάσισα ξαφνικά να κάνω μερικά ψώνια ώστε να μην χρειαστώ μέχρι την Δευτέρα. Πήγα εδώ κοντά με τα πόδια και γυρνώντας πέρασα από έναν μικρό δρόμο. Καθόλου κίνηση, απόλυτη ησυχία. Κάποια στιγμή άκουσα ένα αυτοκίνητο που έτρεχε πολύ, και σκέφτηκα ότι είναι τρελός και θα σκοτώσει κανέναν άνθρωπο. Εκεί που πήγα να περάσω απέναντι, το αυτοκίνητο αντί να συνεχίσει την πορεία του (με την ταχύτητα που οδηγούσε λογικά αδύνατον να στρίψει στο δρομάκι που ήμουν εγώ) τι κάνει; Ναι, μπαίνει του σκοτωμού παίρνοντας πολύ απότομη στροφή κι έρχεται κατευθείαν καταπάνω μου. Μου φαίνεται ακόμη απίστευτο που τα αντανακλαστικά και των δυο μας, καθώς επίσης και τα άψογα φρένα οδήγησαν στο να την γλιτώσω με ένα ραγισμένο χέρι. Το δεξί χέρι, αυτή την στιγμή πληκτρολογώ με το αριστερό και αργώ πάρα πολύ. Πήγα στο Νοσοκομείο μου βγάλανε ακτίνες και κυρίως μου δώσανε δυνατά παυσίπονα γιατί είχα πολύ έντονους απαίσιους πόνους. Δεν κατάφερα ακόμη να κλείσω μάτι, αλλά θα το ξαναπροσπαθήσω σε λίγο. Μου δώσανε κάτι σαν ζώνη για να μένει ακίνητο το χέρι και καταλαβαίνεις ότι οι επόμενες μέρες και νύχτες θα είναι πολύ ευχάριστες. Πάλι καλά να λες.///////////////////////////////////////////////////