Κανόνας πρώτος ( ή έστω βασικός): δεν αγαπάμε ποτέ κανέναν "όσο τίποτα". Ναι; Ναι! Στο τέλος τις πληγές σου μόνος τις περιποιείσαι. Τι να σου κάνει και η φερόμενη αγάπη του καθενός; Αγάπη με λόγια, ναι ωραία εντάξει. Το παραμυθάκι ποτέ τελειώνει; Νυσταξα και θέση να κλείσω τα ματάκια μου να κοιτάξω τά δικά μου, προσωπικά όνειρα...