Δεν ταυτίζομαι φίλε μου. Είσαι μόνο 24 αλλά όσο και να ήσουν δεν χρειάζεται τέτοιος πανικός και στενοχώρια ώστε να κλαις κάθε βράδυ και να μην χαίρεσαι τη ζωή. Τι να πουν τα παιδιά στην ηλικία σου που είναι άρρωστα ή ανάπηρα. Κάνω τη σύγκριση γιατί ναι αυτά είναι προβλήματα όχι το δικό σου. Όλα θα έρθουν όταν είναι να έρθουν και όταν κάτι το κυνηγάμε πανικόβλητοι, να ξέρεις δεν μας κάθεται. Καλά κάνεις που προσπαθείς και μπράβο σου και τουλάχιστον ξέρεις ότι κάνεις ο,τι περνάει από το χέρι σου. Δες όμως λίγο και τον τρόπο που προσεγγίζεις κοπέλες, μήπως είσαι απότομος ή κάτι κάνεις λάθος; Όπως και να έχει όμως δεν είναι λόγος αυτός να κλαις σαν γυναικούλα..