Για τα δικά σου κουσούρια; Έχεις να μας πεις κάτι; Για τα επίπεδα της φυσιολογικότητας; Ή αρχίζουν και τελειώνουν στην passive agressive στωικότητα με την οποία περιμένεις στην γωνία να "παραπατήσει" ο φυσιολογικός για να έρθεις εδώ και στις παρέες σου, τύπου δικαιωμένη, να μας πεις ότι "δεν υπάρχουν άντρες";Επειδή χάνεις, πέρα από την ουσία, στιγμές και ηρεμία και χαμόγελα, δες το λίγο διαφορετικά το πράγμα και να σας δώσεις μια ευκαιρία να λειτουργήσετε ανθρώπινα μέσα σ' αυτή τη σχέση. Έχε τις κεραίες σου τσίτα φυσικά, αλλά χαλάρωσε κιόλας. Τις φόλες, σου τις τάισαν οι πρώην, όχι ο νυν. Αν σε ταΐσει και αυτός, δωσ' του τον δρόμο που του πρέπει. Ξέρεις, χωρίς να το καταλάβουμε, πολλές φορές προκαλούμε οι ίδιοι τα "παραπατήματα" με την συμπεριφορά μας. Είναι ανούσιο και καθ' όλα χάσιμο χρόνου το αυτοσαμποτάρισμα. Αν είναι να παιδεύεσαι και να παιδεύεις, καλύτερα κάτσε μόνη μπας και καταφέρεις να λύσεις τα θεματάκια του παρελθόντος σου. Μετά ίσως δώσεις μια ευκαιρία σε εσένα και σε έναν άλλο άνθρωπο, να σχετιστείτε αξιοπρεπώς με αμοιβαιότητα.