Παιδιά, ξεκολλάτε με τα ανεκπλήρωτα.Το μονο appeal που εχουν ειναι ακριβως αυτο...Το πως ειναι ανεκπλήρωτα. Μπορει ο τωρινός σου σύντροφος να είναι 10000 φορές πιο ελκυστικός και κατάλληλος για εσένα, αλλά επειδή είναι εκεί δεν το καταλαβαίνεις. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα και να βαριόμαστε και μετά να ρίχνουμε το φταίξιμο στον άλλον, στην ρουτίνα, στο ότι δεν έχουμε ξεπεράσει τον πρώην και λοιπά και λοιπά, όταν απλά το πρόβλημα είναι σε εμας.Μέχρι και ο πιο μεγάλος έρωτας ανάμεσα στους πιο συμβατούς ανθρώπους, μπορεί να σε κάνει να βαρεθείς η να μην εκτιμήσεις. Σε όλες τις σούπερ ρομαντικες ιστορίες/ ταινίες, υπάρχει ένα εμπόδιο, η απόσταση, μια αρρώστια, φτώχια, οικογένειες που δεν τα πάνε καλά, πόλεμος, κοροναιός ( :P) και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς και αυτό γιατί η αδρεναλίνη και η αίσθηση του ότι ίσως χάσεις τον άλλον σε κάνει να νιώθεις τα συναισθήματα του έρωτα που δεν είναι τίποτα άλλο από ορμόνες. Οκ αυτή η συνειδητοποίηση ίσως πονάει κάπως, αλλά σκέψου ότι σου δίνει τεράστιο έλεγχο. Γνωρίζοντας το πως λειτουργεί το μυαλό σου μπορείς να δρας πιο συγκροτημένα και να αναγνωρίζεις πότε όντως θες και κολλάς με κάποιον και πότε απλά μιλάει η ανάγκη σου για περιπέτεια. Στόχος μας θα έπρεπε να είναι να βρούμε κάποιον και μαζί του να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Να γίνουμε καλύτεροι στο να αγαπάμε και να εκτιμάμε αυτό που έχουμε. Να μάθουμε να δημιουργούμε πάθος στις σχέσεις μας και να γίνουμε πιο δεκτικοί στην αγάπη που μας δίνουν. Δεν ξέρω αν θα μεινεις με τον τωρινό σου συντροφο, απλά ήθελα να σε βοήθησω να καταλάβεις κάποια πράγματα.