Καλησπέρα σας, ελπίζω να δει κάποιος το σχόλιό μου, παρά την αργοπορία του.Καταρχάς, σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ, αλλά μάλλον θεωρώ πως το φιλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα καλύπτει πολλές μαθησιακές ανάγκες. Όμως, έχει και αυτό τα ελαττώματά του. Δεν χρειάζεται να εκθειάζουμε το σύστημα της εκάστοτε χώρας και να "κλαίμε" που δεν ζούμε σ'αυτή. Ούτως ή άλλως, είμαι σίγουρη, πως όλοι μας ξέρουμε ότι κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο και ελάχιστα είναι αυτά που πλησιάζουν την τελειότητα. Όταν γράφω "πολλές ώρες στο σχολείο" εννοώ ότι τα παιδιά πηγαίνουν το πρωί στις 8:30 και φεύγουν 4:30 ή το αργότερο 6 το απόγευμα. Καλύπτονται μεν οι δραστηριότητες και τα μαθήματα, ωστόσο παραμένουν πολλές. Αυτό είναι συζητήσιμο, βέβαια, ο καθένας όπως το βλέπει.Επίσης, η ποινή του να επαναλάβει κάποιος την ίδια τάξη σε περίπτωση/απόπειρα αντιγραφής, ναι το βρίσκω σκληρό. Αν μιλάμε για ένα παιδί γυμνασίου-λυκείου, δικαιολογημένο, έχει συνείδηση του τι κάνει και τις επιπτώσεις της πράξεως. Αλλά αυτό ισχύει για όλες τις τάξεις. Εδώ Θεία Πρόνοια, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ο φόβος σίγουρα θα λειτουργεί ανασταλτικά στο θέμα της αντιγραφής.Ανία, αυτό το έγραψα προς το άτομο που εξομολογήθηκε, γιατί, όπως στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχουν μαθήματα αμφιλεγόμενης σημασίας (για το αν και κατά πόσο πρέπει να διδάσκονται), έτσι υπάρχουν και στο δικό τους. Δεν είναι ότι στην Ελλάδα διδάσκονται όλα τα άχρηστα και στην Φιλανδία όλα τα χρήσιμα, για να αισθάνεται κανείς κατωτερότητα και ντροπή.Claude, σίγουρα κάποια πράγματα έχουν πάρει χαρακτήρα κανονικότητας στη χώρα μας, σε πολλές εκφάνσεις της ζωής. Η άποψή μου όμως είναι, ότι η επανάληψη του σχολικού έτους σε περίπτωση αντιγραφής, δεν είναι και η πιο νορμάλ τιμωρία. Επιπλέον, η όλη αυτή νοοτροπία που περιγράφεις, το να βολευτεί κανείς, να πλαστογραφήσει και να χλευάσει, δεν καλλιεργείται αποκλειστικά και μόνο από την αρχή του Δημοτικού. Ούτε, θαρρώ πως το εκπαιδευτικό σύστημα είναι εξ'ολοκλήρου υπεύθυνο για ετούτη τη νοοτροπία. Θέλω να πω πως, δικαίως υπάρχει η τυπική, μη-τυπική και η άτυπη μάθηση. Το κάθε τι , βάζει και το λιθαράκι του στην διαμόρφωση μιας ατομικής συμπεριφοράς, όπως και το ίδιο το άτομο με τις προσωπικές του επιλογές.Εν ολίγοις, στο αρχικό μου σχόλιο, ήθελα να εκφράσω πως δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεται κανείς ντροπή και κατωτερότητα επειδή ανήκει ή δεν ανήκει κάπου. Τίποτα δεν εξαρτάται καθολικά από έναν και συγκεκριμένο παράγοντα. Το φιλανδικό σύστημα εκπαίδευσης είναι σίγουρα μπροστά, καταλαμβάνει υψηλές θέσεις στο PISA και άλλες παρόμοιες αξιολογήσεις και καλύπτει πολλά περισσότερα από το ελληνικό. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να νιώθουμε ντροπή, αλλά λόγος που δημιουργεί θέληση για αλλαγή και βελτίωση.
