Έχω μήνες να γυρίσω Ελλάδα. Χτες μια φίλη μου άφησε ένα φωνητικό μήνυμα και κόντεψα να βάλω τα κλάματα ακούγοντας την φωνή της. Όλοι θέλουν να ακούν τι καλά που περνάς, "δεν σε φοβάμαι εσένα" και τέτοια. Εγώ πάλι νιώθω ότι έχω αποτύχει στην ζωή. Δεν κατάφερα να στεριώσω πουθενά. Και στην πατρίδα με νοιάζονται μεν αλλά δεν με νιώθουν κοντά τους.