Καλημέρα και από εμένα!!! Όταν αγαπάμε έναν άνθρωπο ( σπανίζει στις μέρες μας) θέλουμε να, είναι χαρουμενος η χαρουμενη οπότε παραμεριζουμε το εγώ μας, για να, χαρεί ο συντροφος η η συντροφος... Θυμηθείτε τον πρωτο καιρό που ερωτευόμαστε κάποιον άνθρωπο... Δεν γινόμαστε χαλί να μας, πατησει; δεν τρέχουμε να, ικανοποιήσουμε τις ανάγκες του άλλου; Μετά από ένα διάστημα όμως, φευγει ο έρωτας ( που λένε ότι είναι τυφλός) και τότε αρχίζουμε να βλέπουμε τα ελαττώματά του άλλου...ο εγωισμός και τα, θέλω μας συγκρούονται διότι θέλουμε να γίνει το δικό μας, και αυτό που έχουμε σχεδιάσει για την ζωή μας...Εχεις την ελευθερία να κάνεις ότι θες στην ζωή σου ανεπιφύλακτα αλλά, οι αποφάσεις που παιρνουμε στην ζωή μας, είναι καθοριστικές... Ευχομαι να μην το μετά νοιώσεις μια, μέρα, και αφου είπες ότι δεν θες οικογένεια κλείνει αυτή η πορτα αμέσως και όχι με πισωγυρισματα... Οι συναντήσεις για ποιον λόγο συμβαίνουν; Αφου αποφασίσατε ξεχωριστούς δρόμους; Δεν θα προχωρησετε στην ζωή σας με μια συμβιβαστική κατάσταση με ημερομηνία λήξης... Και μην σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου σκέψου και την κοπέλα που είναι σε ηλικία για παιδια, ( όσο περνανε τα χρονια η γυναίκα δυσκολεύεται)