Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Ένας πολύ δικός μου άνθρωπος είναι 60 φεύγα και μένει Αθήνα. Ζει μόνος του από επιλογή και δεν δεσμεύεται αν δεν τον ταρακουνήσει μια γυναίκα. Είναι σόλο αλλά εκείνο που θέλω να πω είναι όταν τον επισκέπτομαι στην Αθήνα και βγαίνουμε πάει το φλερτ σύννεφο. Του την πέφτουν κανονικά γυναίκες από 40 μέχρι συνομήλικες. Δεν έχει καμιά σχέση με μοντέλο είναι άλλωστε μεγάλος, αλλά είναι τόσο επικοινωνιακός και ευχάριστος άνθρωπος, καλλιεργημένος και με θετικότατη αύρα που δε περνάει απαρατήρητος. Όποια στιγμή θελήσει να βρεθεί με γυναίκα δεν δυσκολεύεται καθόλου. Γι' αυτό δεν καταλαβαίνω όταν ρωτάνε που είναι ελεύθερες. Όταν είχε χηρέψει πριν χρόνια ήταν γύρω στα 45 και σκοτώθηκαν ποιά θα τον καπαρώσει. Δεν σου κάνω πλάκα. Επέλεξε κάποια στιγμή να κάνει σχέση που κράτησε αρκετά αλλά αργότερα αποφάσισε να χωρίσει γιατί είχαν βαλτώσει. Ποιός άνθρωπος χωρίζει σε τέτοιες ηλικίες; Μάλλον όποιος είναι πάρα πολύ σίγουρος για τον εαυτό του και βέβαια όποιος μπορεί να περνάει τέλεια και χωρίς σύντροφο. Επίσης να προσθέσω ότι τον έχουν πάρα πολλοί άνθρωποι σε εκτίμηση και κανείς δεν τον χαρακτηρίζει αρνητικά επειδή μένει μόνος. Γι' αυτό σου λέω, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.