Δεν δινεις πολλες λεπτομερειες...ωστοσο ολα για καποιο λογο γινονται,θεωρω.Μιλας για τα δικα σου συναισθηματα(που τρεφεις ακομη για αυτον),αλλα καθολου για τα δικα του.Για να ειστε χωρια,μαλλον δεν ειναι αμοιβαια.εσυ ομως οφειλεις στον εαυτο σου να τον αγαπας τοσο οσο να μπορεις να αγαπησεις μεν αλλα και να τον προστατευεις απο ταλαιπωριες που μπορουν να αποφευχθουν.το παρελθον ειναι παρελθον και δεν πρεπει να επηρεαζει αρνητικα το παρον μας.παει η σχεση αυτη,τελειωσε,μην της δινεις μεγαλυτερες διαστασεις στο μυαλο σου(εξειδανκευση).εμενα το μοττο μου ειναι "ο ερωτας με ερωτα περναει!".Και σου ευχομαι να σου συμβει συντομα.εφοσον βεβαια εχεις παρει το χρονο σου,ισως τωρα βρισκεσαι στο σταδιο του πενθους,κανε την αυτοκριτικη σου και καθε μερα οταν ξυπνας το πρωι να νιωθεις ευλογημενη για οσα καλα εχεις κα απολαμβανεις και λυπασαι ολο κ λιγοτερο για οσα σε λυπησαν χθες.
