Έχω μήνες που παρακολουθώ τη στήλη καλή μου. Σπάνια έχω γράψει και ορισμένες εξομολογήσεις, κατά βάση ενθαρρυντικές βλέποντας τόσες σκέψεις να αναδεύονται και να κυριεύουν τόσο κόσμο. Ας πούμε ότι όταν βλέπω τους άλλους να βασανίζονται αυτό με ξεπερνά και παλεύω έστω με μια λέξη να δώσω κουράγιο. Βλέπεις, όλοι μας κουβαλάμε τα κουβάρια των ιστοριών που μας έπλασαν ως χαρακτήρες, και αυτό μας κάνει μέρα με τη μέρα λίγο σοφότερους, μαθαίνουμε να αντιδούμε πιο ψύχραιμα και να μπορούμε να χαρίσουμε μια συμβουλή με πιο αντικειμενική και καθαρή ματιά. Προσωπικα βρίσκω αυτή τη στήλη πολύ ενδιαφέρουσα ακόμη και κοινωνιολογικά/επιδημιολογικά!Jessica δεν επιζητώ θαυμασμό, μου αρκεί να καταφέρω να χαρίσω έστω με ό,τι γράφω ένα λόγο στον καθένα που συναναστρέφεται μαζί μου για να μάθει να πηγαίνει τη σκέψη του ένα βήμα παρακάτω. Μας θέλουν να ΜΗΝ σκεπτόμαστε, να ΜΗΝ φιλτράρουμε, να ΜΗΝ επιλέγουμε τρόπο σκέψης και ζωής. Αντιθέτως, δεν θα βλέπαμε τέτοιες εικόνες ανευθυνότητας σήμερα αν είχαμε τη στοιχειώδη νοητική λειτουργία να συνειδητοποιούμε τις επιλογές και τις πράξεις μας.Σήμερα για κάποιο απροσδιόριστο λόγο ένιωσα ότι ήταν στιγμή να εμφανιστώ και ως σχολιάστρια.