Ήμουν ντροπαλη... Δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη και κοκκινησα. Από ντροπή μίλαγα υπερβολικά γρήγορα και πάντα μου ζητούσαν να επαναλάβω τι είπα γιατί δεν καταλάβαιναν!! Ήμουν και είμαι αγχωδης για τα πάντα.Επηρεάζομουν πάρα πολύ από τη γνώμη των άλλων για να είμαι αρεστή...Δεν έπαιρνα πρωτοβουλίες γιατί δεν ήξερα πως να το κάνω. Δεν μου είχα εμπιστοσύνη και με υποτιμούσα στην ουσία από μόνη μου..Ήθελα να είμαι το κορίτσι μαγκακι και να έχω τσαμπούκα....Δεν με έκανες παρέα. Δεν είχα θέματα να συζητήσω, δεν μπορούσα να ξεκινήσω μια συζήτηση, ήθελα να είμαι μες το σπίτι συνέχεια.Είχα κόμπλεξ με την εμφάνιση μου. Με έβλεπα χοντρή αν και ήμουν και είμαι λίγο χαχα. Κι όμως τα άλλαξα αυτά. Πλέον και πρωτοβουλίες παίρνω και να μιλήσω δε ντρέπομαι και θέματα ανοίγω κλπ.Πώς; Απ' τη δουλειά μου.. Πώς;; Μίλησα με ψυχολόγο..Διάβαζα ότι βιβλία έβρισκα σχετικά με την αυτοπεποίθηση. Στα κιλά έχω ένα θεματακι γιατί τρώω δίχως αύριο, αλλά που θα πάει θα αλλάξει κ αυτό.