Μάλιστα. Καλά που κάναμε την συζήτηση τελικά, κέρδος ήταν. Να βγεί και κάτι καλό από όλο αυτό που ζούμε. Λοιπόν, πιάσε κόψε τις σαχλαμπούχλες σαβούρες, αν έχεις κληρονομική τάση αποσυντονίζουν τον οργανισμό και την παραγωγή ινσουλίνης και αν δεν έχεις διαβήτη σου κάνουν προ-διαβήτη (ινσουλινοαντίσταση). Τρώγε όσο το δυνατόν φυσιολογικά φρέσκα τρόφιμα, κάνε φυσιολογική άσκηση όσο μπορείς (όταν βγούμε από τα σπίτια μας το περπάτημα 1 ώρα την ημέρα είναι άριστο) και κράτα ένα φυσιολογικό όσο γίνεται βάρος, χωρίς υστερίες. Έλεγχε που και που το σάκχαρο πρωϊ νηστική και έλεγχε που και που το σάκχαρο 2 ώρες μετά από ένα βαρύ γεύμα με υδατάνθρακες (αν είναι πάνω από 160 στο δίωρο είναι καμπανάκι). Κι αυτά είναι οι καλύτερες συμβουλές που θα σου έδινε κι ένας ενδοκρινολόγος. Και προσπάθησε να μην στενοχωρείς ή εκνευρίζεις τη μαμά σου: το σάκχαρο είναι και ψυχολογικό και ταβανιάζει σε περιόδους άγχους, στενοχώριας και ασθενειών (γι'αυτό είναι ευπαθής ομάδα οι διαβητικοί τώρα, κινδυνεύουν να σηκωθεί τόσο το σάκχαρο που να πέσουν σε διαβητικό κώμα). Κι όλα καλά θα πάνε. Promise. :)
