Την πίεση την ένιωσα επειδή έπρεπε να βγαίνω από το σπίτι, δύο μέρες ακόμη να συνέλθω από το άγχος, σκέφτεσαι διαρκώς που θα΄ κουμπήσεις και τι, αν είχες καθαρά χέρια πριν ακουμπήσεις σε κοινόχρηστο μέρος (όχι; :) ) κι όχι μέσα στο σπίτι. Βέβαια, όταν γίνει ολική απαγόρευση-που τ' απεύχομαι ως ένα βαθμό αλλά μ΄ αυτά που βλέπω δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξη- θα μπορώ να κρίνω για το πως θα είναι αν κλειστώ μέσα.Πάντως, Καραβάνα, η στήλη μπορεί να έχει και καινούριους επισκέπτες κι εκτός των άλλων δε μου φαίνεται περίεργο όταν είσαι εντελώς μόνος να έχεις ανάγκη να βγεις έξω να πάρεις αέρα. Ξέρουμε σε τι σπίτια μένει ο καθένας; Αν έχει λεφτά; Αν είχε μοναχικές εξόδους που τον γέμιζαν; Αν έπεσε στην παγίδα να είναι ολομόναχος με το να διαβάζει/βλέπει τον χαμό για ιό. Κάπου τρελαίνεσαι. Δύο μέρες σερί βλέπω σχετικούς εφιάλτες με την παρούσα κατάσταση. :)