Ματαιότης ματαιοτήτων πάντα ματαιότης... Δεν ακουω εδώ και μέρες ένα, θετικό μήνυμα εδώ μέσα... Θεωρώ μεγάλη αχαριστία να, μην κάνουμε τον σταυρό μας, για όλες τις δωρεές που μας, δίνονται... Θα ήθελες, δηλ να μην έχεις, γεννηθεί; Αχαριστία... Θα ήθελες, να ήσουν πχ σαυρα; θα, το προτιμουσες αντί να είσαι άνθρωπος; Τόση αχαριστία και αρνητικότητα, δεν την αντεχω... Αγωνίζομαι μόνη με αντίξοες συνθήκες και δεν εξομολογουμαι κατι εδώ μέσα διότι διαβάζω εξομολογήσεις και φριττω... Πάντα στην ζωή υπάρχουν και τα, χειροτερα.... αλλά, όπως λέει μια παροιμια άνδρα, θέλω τώρα, τον θέλω... Ουτε υπομονή έχει ο κόσμος ουτε, συμμόρφωση ουτε, παιδεια ουτε ευαισθησία για το κοινό καλό... Ας περασω καλά, και άσε, τον ελληνικό λαό να, καίγεται... Τόση φιλαυτια και εγωισμός με τρελαίνει