Το αλκοόλ και γενικά οι ψυχοτρόπες ουσίες λειτουργούν ως "δεκανίκια" σε ψυχικά (κυρίως) τραύματα. Ενώ κανείς λοιπόν δεν μπορεί να κατηγορήσει ένα δεκανίκι του οποίου άλλωστε ο σκοπός είναι να βοηθήσει κατά το στάδιο της ανάρρωσης θα πρέπει αφενός να γίνεται λελογισμένη χρήση του ( ο γιατρός για παράδειγμα σου λέει να αρχίσεις να πατάς και λίγο στα πόδια σου πριν ακόμα γιάνεις τελείως) αλλά το κυριότερο, όταν πλέον έχει επουλωθεί η "πληγή" θα πρέπει να το πετάξεις. Είναι φυσικά κάτι δύσκολο γιατί ο εθισμός στην εύκολη "βοήθεια" που σου προσφέρει είναι (όχι άδικα) τεράστιος και συνάμα υπάρχει και ο φόβος ότι το τραύμα δεν έχει κλείσει καλά και εκεί τελικά έγκειται όλη η δυσκολία του εγχειρήματος. Οι αθλητές για παράδειγμα μετά από τραυματισμούς και ενώ ιατρικά είναι έτοιμοι δυσκολεύονται πάρα πολύ να προσαρμοστούν στους εντατικούς ρυθμούς που είχαν πριν τον τραυματισμό (εάν έχουν μια ρήξη για παράδειγμα φοβούνται να πατήσουν το πόδι τους παρόλο που αυτό πλέον είναι απόλυτα υγιές). Είσαι σε πολύ καλό δρόμο, έχε όμως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού ότι το να κόψεις το αλκοόλ είναι το πρώτο βήμα και ίσως το πιο εύκολο, το δύσκολο είναι να φτιάξεις και την ζωή σου (ουσιαστικά από την αρχή) χωρίς αυτό πλέον. Τα τελευταία σου λόγια πάντως μου δείχνουν ότι θα τα καταφέρεις.
