Θα το δεις αν παρατηρήσεις τους ανθρώπους, δεν είναι ανάγκη να τους κάνεις στενή παρέα. Δες τον κύκλο της μαμάς σου και των άλλων σου συγγενών, δες μεγαλύτερες ηλικίες στον δρόμο και στα μέρη που πηγαίνεις. Η ζεστασιά που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους φαίνεται και δια γυμνού οφθαλμού. Τώρα για την εξομολογούμενη, πιστεύω εκφράζει το παράπονο "γιατί δεν γεννήθηκα φωτομοντέλο" που είναι σύνηθες. Να σου πω την αλήθεια μου, ένας άνθρωπος που από μικρό του τονίζουν πόσο έξυπνος είναι και πόσες δυνατότητες έχει δεν κάθεται να πολυσκάσεις γιατί δεν γεννήθηκε φωτομοντέλο. Θεωρώ δηλαδή ότι έχει στερηθεί την στήριξη που έπρεπε να λάβει στην παιδική κι εφηβική ηλικία, τότε που διαμορφώνεται η προσωπικότητα. Τα αποτελέσματα είναι αυτά: γιατί ο κόσμος προσέχει τους όμορφους. Εμ, ποιούς να προσέξει, τα μάτια είναι η κυρίαρχη αίσθηση του πολιτισμού μας (τάδε έφη Φρόϋντ και συνεχίζει να ισχύει).