Ο συγχωρεμένος ο μπαμπάς μου ίδια δουλειά έκανε με τον δικό σου. Ήταν οικοδόμος ( βαριά δουλειά ) και αμέσως μετά αφού έτρωγε, πήγαινε στα κτήματα για αγροτικές δουλειές. Κάποιες φορές έκανε και ξυλουργικά σαν μεράκι. Ποτέ δεν καθόταν. Αυτό ήξερε, αυτό έκανε και θυμάμαι πως κόπιαζε πολύ να με μεγαλώσει. Οι παλιοί έχουν ζήσει διαφορετικά από το σήμερα και δεν αλλάζουν εύκολα στα μυαλά για κάτι καινούργιο. Εξάλλου αν είναι νέος ο μπαμπάς σου και ασχολείται με αυτές τις δουλειές, σημαίνει πως αυτό ξέρει να κάνει καλά. Η τεμπελιά δεν συγχωρείται, οπότε δεν καταλαβαίνω το παράπονό σου. Αν σε πλαισιώνει με αγάπη και δεν στερείσαι τίποτα να είσαι ευγνώμων. Αν είσαι σε κάποια ηλικία που μπορείς να εργαστείς, μπορείς και συ να συνεισφέρεις στο σπίτι να ξεκουράσεις και τους δύο. Πίστεψέ με και λίγα τρόφιμα να προσφέρεις, έναν μικρό λογαριασμό να πληρώσεις, θα νιώσεις γεμάτη.
