Συνήθως εξιδανικεύουμε τα απωθημένα και στο μυαλό μας είναι πολύ καλύτερα απ' ό,τι θα ήταν στην πραγματικότητα. Για να σου δώσω να καταλάβεις. Όταν σκέφτεσαι το απωθημένο σου, το έχεις σκεφτεί ποτέ να χ€ζει; Όχι γιατί αυτό θα του προσέδιδε ανθρώπινη υπόσταση. Αντιθέτως λέει και κάνει πάντα τα σωστά πράγματα, είναι ρομαντικός, τρυφερός, άγριος όπου χρειάζεται κοκ. Αυτά δλδ που εμείς θέλουμε και όχι αυτά που ο ίδιος (ως διαφορετικός χαρακτήρας από μας) θα έκανε.